محوطه باستانی بندیان در شهرستان درگز در استان خراسان رضوی ایران قرار دارد و شامل بزرگترین گچبری یافت شده از دوران ساسانی است.
این محوطه در سال ۱۳۶۹ در اثر کارهای تسطیح اراضی کشاورزی کشف شد و از سال ۱۳۷۳ تاکنون در دست حفاری و بررسی باستانشناسی است.
کارهای باستانشناسی در منطقه در حال حاضر شامل بررسی معماری معبد ساسانی که در فصلهای پیشین حفاری شده است. تپه دیگری در دست حفاری است. یاریم تپه در جوار آن هنوز مورد کاوش قرار نگرفته است. این محوطه باستانی مساحتی حدود هزار متر مربع را در بر می گیرد.
این اثر تاریخی از بناهای دوره ساسانی محسوب میشود که در ۲کیلومتری شمال غرب شهرستان در کنار رودخانه درونگر واقع شدهاست وبه سبب آب بندی که در این ناحیه قرارداشته به بندیان معروف است.در نخستین فصل کاوش تالاری به ابعاد ۸×۱۰ متر خاکبرداری شد.که به احتمال زیاد دارای سقفی چوبی ومسطح بوده وبرفراز ستونها قرار داشتهاست.جالبترین قسمت تالار تصاویری است که به صورت گچبری دورتادور این تالار نقش شده است و کتیبههایی به خط پهلوی نیز کشف گردیدهاست.این نقشها وتصویرها موضوعات متعددی را بازگو میکنند از جمله شکار، جنگ، صحنههای مذهبی وتفویض قدرت که در همه آنها روح اعتقادی وایرانی متجلی است. آتشدان گچی زیبایی در مقابل تالار به آتشکده قرار دارد]
اهمیت گچبریهای بندیان نه به طولانی بودن، بلکه به محتوای آن است. این گچ بری ها بیش از ۱۰۰ متر مربع وسعت دارند و بخش مهمی از تاریخ دوره بهرام گور را به تصویر کشیدهاند.
«مهدی رهبر»، باستانشناس و سرپرست کاوشهای بندیان درگز درباره ویژگی این گچ بریها میگوید: «گچ بریهای داخل تالار آتشکده، پادشاهی بهرام گور و غلبه وی بر پادشاه هپتالیها، قوم مهاجم شمال خراسان، را به تصویر کشیدهاند. گچ بریهای بجا مانده از دوره ساسانی، عموماً جنبه تزیینی یا تک چهره دارند. در حالی که آثار نقش شده بر دیوار آتشکده بندیان، ورقهایی از تاریخ این دوره به شمار می روند.»
مجموعه آثار بندیان درگز، علاوه بر آتشکده، کارگاه صنعتی، سازهای وسیع با کاربری احتمالی مذهبی و حکومتی و برج خاموشی به عنوان راهنمای مسافرین را نیز شامل می شود.
منبع: ويكيپديا
--------
پی نوشت: